Kendimle yalnız muhabbetteyim Bir koltukta ben, diğerinde kendim..Türk kahvemiz orta şekerli, ortam biraz gergin..Göz gözeyiz ayna misali, sessiz izlemedeyiz.Beden dili, enteresan… Farklı birbirimizden Ben… Omzum ona doğru, bacak üstünde bacak Kendim… Kollarım birbirine kenetli, dudaklar mühürlü..Eee hadi ama koyulaşsın muhabbet Saklandığı yerden çıksın bilinçaltındaki koleksiyon..Kendimden medet umdum, sırlarımızı paylaşacaktık.Ben bacak değiştirirken sabırsızlıktan, kendim beni izliyor.Sözcükler kâğıda akarken kolaylıkla, dil inatçı konuşmuyor.Ben sormaya başlıyorum telaşla, nedir senden çektiğim? Konuşsana!Kendim derin anılara gömülmüş gibi, boşluğu izliyor..Boşluk diyorum… Orada biri mi var?Elimi uzatıp arıyorum, kimsecikler yok .kendimden başka Onca kalabalık içinde, bunca yalnızlık niye?Kendime bakıyorum, gülümsüyor ben varım ya dercesine..Ama ben korkuyorum diyorum yalnız olmaktan.Etrafına bak diyor, onlar hepsi sen! Ne görüyorsun?Ben birden anlıyorum… Benden başkası yok…Beğendiğim de ben, beğenmediğim de..Kahvemden bir yudum daha içerken, camdan dışarı bakıyorum..Hızla geçen arabaların içinde benler geziniyor..Bahçıvan çiçekleri sularken, gözlerim yaşarıyor..Filmde oynayan o kız da bendim, o yüzdendi duyduğum acı..Sokakta düşünceli yürüyen adam da ben, düşündüğünü hayal ettiğim zaman..Beni duymayan eşim de ben, kendimi dinlemediğimde..Kendim bir tuhaf bakıyor şimdi bana… Sanki gitmeye hazırlanıyor da..Daha yeni başlamıştı sohbetimiz diyorum, gitme..Şefkatle, sevgiyle dolu bir yansıma gönderiyor…Gözbebeğimden içeri dalıyor… Derinlere yol alıyor...rBen yine yalnız kaldım, kendim de ben oldum..İçimi bir sıcaklık kaplıyor....
Konu: KendimLe BaşBaŞayım 
Perş. Eyl. 10, 2009 11:02 am